Recensie: De Wonderlingen


30739372
Titel: De Wonderlingen
Auteur: Brian Selznick
Genre: Historical Fiction, Graphic Novel, Middle Grade
Verschenen: 23 mei 2016
Pagina's: 647
Uitgever: Lannoo
Originele titel: The Marvels
Illustraties: Brian Selznick
Bindwijze: Hardcover
Prijs: 18,79
Cijfer: 8,0 of 5/5 sterren

In 1766 spoelt Billy Wonderling aan land na een schipbreuk. hij wordt de stamvader van een beroemde acteursfamilie.

Twee eeuwen later, in 1990, loopt Joseph weg van zijn kostschool. hij komt terecht bij een vreemde oom in een nog vreemder huis, vol oude portretten en schimmen uit het verleden. Daar vindt Joseph aanwijzingen over zijn familie.
Langzaam ontdekt hij dat zijn leven op vreemde wijze verweven is met dat van Billy.

De Wonderlingen is een wervelend verhaal in woord en beeld over liefde, vriendschap en de kracht van verhalen vertellen.

Het is een boek vol mysterie, levendige personages, verassende twists en een ontroerende ontknoping.


Brian Selznick is een schrijver (en illustrator) die ik een paar jaar geleden heb leren kennen via BookTube (niet echt kénnen, maar zijn boeken). Ik heb De Uitvinding van Hugo Cabret en Het Wonderkabinet ook verslonden. Toen ik zag dat zijn derde boek in het Nederlands was vertaald, was ik erg blij, want dat betekende dat ik het kon lenen bij de bibliotheek en dat is ook wat ik heb gedaan.

Brians boeken zijn altijd geschreven op een bijzondere manier. Het verhaal wordt verteld via tekeningen en woorden en in ieder boek is de volgorde anders. In De Uitvinding van Hugo Cabret (waar trouwens de film Hugo op is gebaseerd) wisselt het verhaal telkens met tekst en tekeningen. In Het Wonderkabinet wordt er via de tekst Bens verhaal verteld, en via de tekeningen die van Rose, die ook telkens wisselen. In De Wonderlingen volgen we de geschiedenis via de tekeningen (de eerste helft van het boek) en het heden, dat in het jaar 1990 is, via de tekst (de tweede helft van het boek).

Ook dit boek had een bijzonder verhaal en dit is nou een van de boeken waarover je niets moet weten als je het gaat lezen, dus zal ik hier maar kort over zijn: ik werd totaal verrast door De Wonderlingen. Op een positieve manier, uiteraard.

Hoewel het einde niet echt duidelijk is, denk ik niet dat het veranderd zou moeten worden. Ja, ik wil weten wat er gebeurd is met Knip, maar zo is het ook wel goed. Ik las ergens dat een goed boek eenmaal een einde moet hebben die je zelf kun kiezen. Een open einde dus.

Hoe de tekeningen en de tekst elkaar steunen en beiden een verhaal vertellen, is geweldig. Hoe Brian dat doet? Geen idee. Het is in ieder geval geniaal. Daarom raad ik zijn boeken ook aan. Maar niet alleen hierom. De verhalen zijn goed en zijn altijd ergens op gebaseerd, wat het interessanter en realistischer maakt. (En wat natuurlijk leuk is, als je fan van het boek bent, want dat betekent dat je dingen kunt doen die met het boek te maken hebben!)

Een extra ding wat ik wil delen is dat je je niet moet laten afschrikken door de dikte van dit boek. Eén, het papier is dik, dus het lijkt dikker dan normaal, en twee, de helft bestaat uit tekeningen, waar je doorheen vliegt, dus het boek heb je in no time uit.

Heb jij De Wonderlingen gelezen?

Reacties

Populaire posts